ذات المنار

موضعی باشد باول زمین شام از سوی حجاز و ابو عبیده آنگاه که بشام میشد بدانجا نزول کرد .

ذات المنار. [ تُل ْ م ِ ] ( اِخ ) موضعی باشد به اول زمین شام از سوی حجاز و ابوعبیدة آنگاه که به شام میشد بدانجا نزول کرد.