<div class="boxBd">خار و خو. [ رُ خ َ / خُو ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) آنچه از گیاه هرزه از کشت زار برکنند نما و نشو کشت را : <br>گر ایدونکه رستم بود پیشرو<br>نماند بر این بوم و بر خار و خو.<div class="au">فردوسی.</div>سواران و اسبان پرمایه اند<br>زگردنکشان برترین پایه اند<br>سلاح است و بهرامشان پیشرو<br>که گردد سنان پیش او خار و خو.<div class="au">فردوسی.</div>بکوشم که آباد گردد زنو<br>نمانم که ماند پر از خار و خو.<div class="au">فردوسی.</div>زمینی که بود اندر او خار و خو<br>سراسیمه در وی سپهدار گو.<div class="au">؟ ( نسخه ای از لغت نامه اسدی ).</div>زمانی بدین داس گندم درو<br>بکن پاک پالیزم از خار و خو.<div class="au">اسدی.</div></div>

خار و خو. [ رُ خ َ / خُو ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) آنچه از گیاه هرزه از کشت زار برکنند نما و نشو کشت را : گر ایدونکه رستم بود پیشرو نماند بر این بوم و بر خار و خو. فردوسی. سواران و اسبان پرمایه اند زگردنکشان برترین پایه اند سلاح است و بهرامشان پیشرو که گردد سنان پیش او خار و خو. فردوسی. بکوشم که آب

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنچه از گیاه هرزه از کشت زار برکند نما و نشو کشت را .</div>

آنچه از گیاه هرزه از کشت زار برکند نما و نشو کشت را .

خار و خو

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا