بواقعی گرفتن حق خود
داد دل ستاندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
داد دل ستاندن. [ دِ دِ س ِ دَ ] ( مص مرکب ) بواقعی گرفتن حق خود. گرفتن حق خود بواقعی از کسی یا چیزی. انتصاف. داد ستدن. رجوع به داد ستدن شود :
برسم فریدون و آیین کی
ستانیم داد دل از رود و می.
برسم فریدون و آیین کی
ستانیم داد دل از رود و می.
نظامی.
کلمات دیگر: