دبر
خارش گاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خارش گاه. [ رِ ] ( اِ مرکب ) اِست. دُبُر :
بزیر بار هجو من خرک ژاژی همی خاید
به تیز آورده ام خر را و خارشگاه می خارم .
بزیر بار هجو من خرک ژاژی همی خاید
به تیز آورده ام خر را و خارشگاه می خارم .
سوزنی.
کلمات دیگر: