ذات الربا

ذات الربا. [ تُرْ رَ ] ( اِخ ) موضعی است بدانسوی جحفة. کثیر گوید :
الی ابن ابی العاصی بدوت ارقلت ( ؟ )
و بالسفح من ذات الربا فوق مطعن.