هر زن بد کاره بجاهلیت که بر بام خانه علم افراشتی تا مردان بدان نشان بقضای وطر بدانجا شدندی .
ذات رایه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( ذات رایة ) ذات رایة. [ ت ُ ی َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) هر زن بدکاره به جاهلیت که بر بام خانه علم افراشتی تا مردان بدان نشان بقضای وطر بدانجا شدندی. ج ، ذوات رایات.
ذات رایة. [ ت ُ ی َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) هر زن بدکاره به جاهلیت که بر بام خانه علم افراشتی تا مردان بدان نشان بقضای وطر بدانجا شدندی . ج ، ذوات رایات .
کلمات دیگر: