خارخار کردن

خارخار کردن. [ ک َ دَ ] ( مص ) ستیزه کردن. درافتادن :
اندر دو چشم خویش زند خار خشک
مر دشمنی که با توکند خارخار.تا بر کسی گرفته نباشد خدای خشم
پیش تو نایدو نکند با تو خارخار.