خواهر زاده باذان که از طرف خسرو پرویز حاکم یمن بود
داذویه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
داذویه. [ وَی ْه ْ / ذو ی َ] ( اِخ ) خواهرزاده باذان که از طرف خسروپرویز حاکم یمن بود. او پس از خسرو بدین اسلام درآمد و عیهله اسودالعنسی را که دعوی پیغامبری کرده بود بکمک فیروز دیلمی بقتل رسانید. ( مجمل التواریخ و القصص ص 172 ). طبری این شخص را اهل اصطخر فارس دانسته است. ( مجمل التواریخ و القصص حاشیه ص 256 ). رجوع به دادویه شود.
کلمات دیگر: