قدیس نگاری

قدیس نگاری (نگاشتن شرح زندگانی مقدسان یا سپنتانگاری) (به انگلیسی hæɡiˈɒɡrəfi; hagiography از واژهٔ یونانی ἅγιος) hagios) در معنی مقدس و γραφία) graphia) در معنی نگاشتن) به بخشی از ادبیات گفته می شود که به زندگی و بزرگداشت قدیسان مسیحی می پردازد. این ادبیات اعمال شهدای مسیحی را مانند محاکمه و مرگ آن ها و همچنین زندگی نامهٔ راهبه ها، راهبان و اسقف های مقدس و معجزات مربط به کلیساها، صومعه ها و بقایای قدیسان می نگارد.
آغاز این ادبیات را می توان به سده ۲ پس از میلاد مسیح نسبت داد. در سده های میانه نیز رسم بر این بود که این ادبیات و شرح زندگی قدیسان را در صومعه ها با صدای بلند می خواندند. شاید مهم ترین مجموعه از این متون را بتوان Legenda aurea (افسانهٔ طلایی: Golden Legend) دانست که در سده ۱۳ میلادی توسط Jacobus da Varagine نوشته شد.سپنتانگاری مدرن از سده ۱۷ میلادی توسط جان بولاند (Jean Bolland) آغاز شد و پیروان این سبک را بولندیست می گویند.