که قد او در رسایی چون نخل بود بالا بلند بلند قد .
نخل بالا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نخل بالا. [ ن َ ] ( ص مرکب ) که قد او در رسایی چون نخل بود. مستقیم اندام. تناور. بلندقد. بالابلند :
سر زنگی نخل بالا فتاد
چو زنگی که از نخل خرما فتاد.
سر زنگی نخل بالا فتاد
چو زنگی که از نخل خرما فتاد.
نظامی.
کلمات دیگر: