بهرام عالیوندی، (۱۹۲۸ - ۲۱ می ۲۰۱۲) ایرانی الاصل، نقاش هنرمند سبک «مدرن» چند سال بعد از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، بخاطر سرکوب و فقدان آزادی بیان و هنر، ایران را ترک نمود و به اتریش پناهنده شد. او بقیه عمر خود را در شهر وین اتریش سپری کرد و همان جا در ۱ خرداد سال ۱۳۹۱ فوت و خاکسپاری شد. کارهای هنری عالیوندی بیشتر روی ادبیات و افسانه های ادبیات فارسی و ایرانی و شرقی تکیه داشت. علاوه بر نقاشی، کارهای هنری روی پرده های نقش دار و کانواس نیز هنر عالیوندی را از بقیه جدا می نمود.
در سال ۲۰۰۸ میلادی در وین، نمایشگاه عالی که توسط یونسکو بنیان گذاری شده شاهد کارهای عالیوندی بود از جمله تابلو فردوسی که یکی از مهمترین کارهای عالیوندی است و شاهنامه را به تصویر کشانده است. شاهنامه از مهمترین مجموعه شعرهایی است که توسط شاعر بزرگ فردوسی در حدود سال ۱۰۰۰ میلادی سروده شده است و یکی از اسطوره های ملی دنیای زبان فارسی می باشد.
در دسامبر ۲۰۰۷ میلادی در پاریس، عالیوندی همراه با دو هنرمند فرانسوی در گالری انت پرسنت نمایشگاهی برگزارکردند. محل نمایشگاه یکی از معروفترین گالری های پاریس در هنر مدرن می باشد. بدنبال این نمایشگاه یک فرانسوی مقاله ای با عنوان «یک نقاش بزرگ در تبعید» نوشت که «کارهای عالیوندی ترکیب آموزش های اروپا همراه با تجربه ۶۰ ساله هنری می باشد که از دانش عمیق از هنر ایرانی و معنوی سر چشمه گرفته است و منجر به خلق اثار جدیدی شده است که منحصربه فرد خود اوست. نقاشی های عالیوندی بیان کننده و نماینده یک بهشت نقطه ها می باشد.»
عالیوندی در استان فارس در جنوب ایران در سال ۱۹۲۸ زاده شد. او آموزش های هنری خود را در تهران و در ابتدا در مدرسه هنرهای زیبای تهران که به سبک مدرسه فرانسوی École des Beaux-Arts شکل گرفته بود قرار گرفت و با رتبه عالی از آن مدرسه فارغ التحصیل شد. او سپس موفق به گرفتن مدرک دیگری از کالج هنرهای دکور از یکی از کالج های تهران شد.
او در سال ۱۳۳۸ توسط وزیر آموزش وقت به درجه تدریس در کارگاه های آموزشی مؤسسه هنرهای ملی و کمال الملک برگزیده شد و به مدت ۲۰ سال آن را ادامه داد. در طول این مدت، او به انجام و تمرین دامنه وسیعی از هنرهای پارسی از قبیل مینیاتورو سرامیک سازی روی آورد. در طول این مدت، عالیوندی یکی از پیشکسوتان هنرهای مدرن بود اما او ایران را چند سال پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ ترک نمود تا از سرکوب و سانسور در امان بماند.
عالیوندی در سال ۱۳۷۳ به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و تا زمان درگذشت در سال ۱۳۹۱ عضواین شورا بود. او در بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۹۱ در وین زندگی و کار می کرد.
در سال ۲۰۰۸ میلادی در وین، نمایشگاه عالی که توسط یونسکو بنیان گذاری شده شاهد کارهای عالیوندی بود از جمله تابلو فردوسی که یکی از مهمترین کارهای عالیوندی است و شاهنامه را به تصویر کشانده است. شاهنامه از مهمترین مجموعه شعرهایی است که توسط شاعر بزرگ فردوسی در حدود سال ۱۰۰۰ میلادی سروده شده است و یکی از اسطوره های ملی دنیای زبان فارسی می باشد.
در دسامبر ۲۰۰۷ میلادی در پاریس، عالیوندی همراه با دو هنرمند فرانسوی در گالری انت پرسنت نمایشگاهی برگزارکردند. محل نمایشگاه یکی از معروفترین گالری های پاریس در هنر مدرن می باشد. بدنبال این نمایشگاه یک فرانسوی مقاله ای با عنوان «یک نقاش بزرگ در تبعید» نوشت که «کارهای عالیوندی ترکیب آموزش های اروپا همراه با تجربه ۶۰ ساله هنری می باشد که از دانش عمیق از هنر ایرانی و معنوی سر چشمه گرفته است و منجر به خلق اثار جدیدی شده است که منحصربه فرد خود اوست. نقاشی های عالیوندی بیان کننده و نماینده یک بهشت نقطه ها می باشد.»
عالیوندی در استان فارس در جنوب ایران در سال ۱۹۲۸ زاده شد. او آموزش های هنری خود را در تهران و در ابتدا در مدرسه هنرهای زیبای تهران که به سبک مدرسه فرانسوی École des Beaux-Arts شکل گرفته بود قرار گرفت و با رتبه عالی از آن مدرسه فارغ التحصیل شد. او سپس موفق به گرفتن مدرک دیگری از کالج هنرهای دکور از یکی از کالج های تهران شد.
او در سال ۱۳۳۸ توسط وزیر آموزش وقت به درجه تدریس در کارگاه های آموزشی مؤسسه هنرهای ملی و کمال الملک برگزیده شد و به مدت ۲۰ سال آن را ادامه داد. در طول این مدت، او به انجام و تمرین دامنه وسیعی از هنرهای پارسی از قبیل مینیاتورو سرامیک سازی روی آورد. در طول این مدت، عالیوندی یکی از پیشکسوتان هنرهای مدرن بود اما او ایران را چند سال پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ ترک نمود تا از سرکوب و سانسور در امان بماند.
عالیوندی در سال ۱۳۷۳ به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و تا زمان درگذشت در سال ۱۳۹۱ عضواین شورا بود. او در بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۹۱ در وین زندگی و کار می کرد.
wiki: بهرام عالیوندی