دادگاه های بازاری

دادگاههای بازاری یا گردپایی که در زبان انگلیسی Court of Piepowders نامیده می شوند محکمه هایی در انگلستان بودند که در هنگام برگزاری نمایشگاههای کالا یا بازارهادر محلات برپا می شدند. این دادگاهها صلاحیت نهایی در صدور حکم در رابطه با عملکردهایی از افراد که در این مکانها صورت می پذیرفت، شامل اختلافات بین تجار، سرقت و رفتار خشونت آمیز را داشتند. در قرون وسطی چند صد عدد از این دادگاهها وجود داشتند که تعدادی از آن ها تا به دوره مدرن باقی ماندند.
ویلیام بلک استون در کتاب تفسیر در قوانین انگلستان در ۱۷۶۸ این دادگاهها را چنین توصیف می کند: "پایین ترین سطح و در عین حال سریع ترین دادگاه برقراری عدالت طبق قانون انگلستان"
هدف از برگزاری این دادگاهها حل وفصل سریع اختلافات در مواردی بود که با توجه مقتضیات شغلی تجار شرکت کننده در این بازارها یکی از طرفین دادگاه ساکن دائمی آن محل نبود.
برای ریشه Piepowders موارد گوناگون و غیر معتبری مطرح شده است. از پرتکرارترین آن ها می توان به این مورد اشاره نمود که ریشه این کلمات را "pepowder" می داند و دلیل آن را حل و فصل منازعات افرادی می داند که به دلیل سفر پاهای آن ها گرد و خاکی بوده.. همچنین اعضای این دادگاهها به جای نشتن در یک مکان ثابت مثلاً روی نیمکت در محوطه بازار به گشت زنی می پرداختند.