کلمه جو
صفحه اصلی

حافظ ابوالعلاء

دانشنامه عمومی

ابولعلاء حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن محمد بن سهل بن سلمه یا حافظ ابوالعلاء یا ابوالعلی حسن عطار از بزرگان ادب و از مشاهیر نحو و لغت و حدیث بود. وی در سال ۴۸۸ هجری قمری تولد یافت.
یاقوت حموی در جزء هشتم معجم الادبا آورده است که : حافظ ابوالعلاء برای فرا گرفتن نحو لغت حدیث و علوم قرآنی به بغداد، اصفهان و خراسان مسافرت نموده و استادانی چون ابوالقاسم بن بیان و ابوعبدا... قراوی را درک کرده است. تا آنجا که بعدها حافظان و بزرگان حدیث از وی نقل حدیث و روایت کرده اند. او در طول زندگی، وقت خویش را با قرآن و حدیث گذرانده و به ارشاد مردم زمان خود پرداخته است. سپس به همدان مراجعت نموده و در محلی که برج قربان نامیده می شود و در گذشته باب الاسد خوانده می شود می زیسته است.
وی در ۱۹ جمادی الاول ۵۶۷ در سن ۷۹ سالگی در همدان وفات یافته و در سرداب برج قربان مدفون شده است. از جمله تالیفاتش وی کتاب الهادی و زادالمسافرین در ۵۰ مجلد می باشد. درباره مقام او اشعاری از خاقانی شروانی و موفق بن احمد مکی موجود است. از شاگردان او می توان از ابن ممانی همدانی نام برد که در جهاد بر ضد مغولان در سال ۶۱۸ هجری خود و فرزندش به شهادت رسیده اند.
برج قربان در وب گاه «همدان دروازهٔ تاریخ». (برداشت آزاد با ذکر منبع).


کلمات دیگر: