چارلز پره وین (انگلیسی: Charles Previn؛ ۱۱ ژانویهٔ ۱۸۸۸–۲۱ سپتامبر ۱۹۷۳) یک آهنگساز، تنظیم کننده و رهبر ارکستر اهل ایالات متحده آمریکا بود.
شب های عربی (۱۹۴۲)
همه چیز با ایو شروع شد (۱۹۴۱)
جلوهٔ زیبای بهار (۱۹۴۰)
عشق نخست (۱۹۳۹)
دیوانهٔ موسیقی (۱۹۳۸)
یکصد مرد و یک دختر (۱۹۳۷)
مرد من گادفری (۱۹۳۶)
وی مدرک کارشناسی خود را از «دانشگاه کرنل» و مدرک کارشناسی ارشد خود را از «دانشکدهٔ موسیقی نیویورک» دریافت کرد. کالج ایتاکا در سال ۱۹۴۷ میلادی به وی دکترای افتخاری اهدا کرد.
چارلز پره وین، عموی بزرگ آندره پره وین و استیو پره وین است.
پره وین ۷ مرتبه نامزد دریافت جایزه اسکار بود که یک مرتبه در سال ۱۹۳۷ میلادی، بابتِ موسیقی فیلم «یکصد مرد و یک دختر»، برندهٔ جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم شد.
شب های عربی (۱۹۴۲)
همه چیز با ایو شروع شد (۱۹۴۱)
جلوهٔ زیبای بهار (۱۹۴۰)
عشق نخست (۱۹۳۹)
دیوانهٔ موسیقی (۱۹۳۸)
یکصد مرد و یک دختر (۱۹۳۷)
مرد من گادفری (۱۹۳۶)
وی مدرک کارشناسی خود را از «دانشگاه کرنل» و مدرک کارشناسی ارشد خود را از «دانشکدهٔ موسیقی نیویورک» دریافت کرد. کالج ایتاکا در سال ۱۹۴۷ میلادی به وی دکترای افتخاری اهدا کرد.
چارلز پره وین، عموی بزرگ آندره پره وین و استیو پره وین است.
پره وین ۷ مرتبه نامزد دریافت جایزه اسکار بود که یک مرتبه در سال ۱۹۳۷ میلادی، بابتِ موسیقی فیلم «یکصد مرد و یک دختر»، برندهٔ جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم شد.
wiki: چارلز پره وین