حافظه نهان وب

حافظه نهان وب یا میانگیر وب یک مکانیسم برای ذخیره سازی موقت (حافظه نهان) از اسناد وب مانند صفحات HTML و تصاویر، به منظور کاهش استفاده از پهنای باند، کاهش بار سرور و کم شدن تاخیر در بارگذاری است. حافظه نهان وب یک کپی از اسنادی که از آن عبور می کنند را در خود ذخیره می کند. به این ترتیب درخواست های بعدی ممکن است از حافظه نهان پاسخ داده شوند.پیوند حافظه نهان در نتایج جستجو گوگل امکان آن را فراهم می کند تا بتوان اطلاعات وب سایتی که به تازگی به از تغییر یافته است را بازیابی کرد.
موتور جستجو ممکن است یک وب سایت را در حافظه نهانش ذخیره کند.
حافظه نهان رو به جلو یک حافظه نهان در خارج از شبکه سرور وب است، به عنوان مثال در رساننده خدمات اینترنتی یا شبکه شرکت.
حافظه نهان رو به جلو آگاه از شبکه درست مانند یک حافظه نهان رو به جلو است، با این تفاوت که تنها موارد پر درخواست را ذخیره می کند.
حافظه نهان معکوس در مقابل یک یا چند سرور وب و برنامه های وب قرار می گیرد و سرعت درخواست ها از اینترنت را افزایش می دهد.
نرم افزار کارخواه (سرویس گیرنده)، مانند مرورگر وب، می تواند محتوای وب را برای استفاده مجدد ذخیره کنند. برای مثال، اگر دکمه برگشت فشار داده شده شود، ممکن است به جای ارسال یک درخواست جدید به سرور وب، صفحهٔ ذخیره شده در حافظه نهان نمایش داده شود.
یک پراکسی وب که بین سرویس گیرنده و سرویس دهنده قرار می گیرد، می تواند سرآیندهای HTTP را ارزیابی کرده و محتوای وب را بر اساس آن ها ذخیره کند.
شبکه های تحویل محتوا می توانند نسخه هایی از محتوای وب را در نقاط مختلف شبکه را نگاه دارند.
حافظه نهان وب سایت می تواند در سیستم های مختلف استفاده شود:
HTTP سه مکانیزم اساسی برای کنترل حافظه نهان تعریف می کند: تازگی، اعتبار و باطل سازی.
این مکانیسم اجازه می دهد تا یک پاسخ بدون نیاز به بررسی مجدد در سرور مبدأ استفاده مجدد شود. کنترل این قابلیت می تواند توسط سرور یا کلاینت صورت گیرد. به عنوان مثال، سرآیند Expires زمان کهنه شدن سند را مشخص می کند و سرآیند Cache-Control: max-age مدت زمان تازه بودن پاسخ را به ثانیه اعلام می دارد.