حافظه اشکار

حافظه آشکار. حافظه آشکار یا حافظه صریح یکی از دو نوع اصلی از حافظه درازمدت در انسان است. حافظه آشکار به به یادآوری آگاه و عمدی اطلاعات و تجربیات قبلی و مفاهیم اشاره دارد. حافظه آشکار حافظه ای است برای اطلاعاتی از قبیل رویدادها و خاطره های آگاهانه که در قالب کلمات قابل بیان هستند. به حافظه آشکار، حافظه صریح و حافظهٔ اخباری (declarative memory) هم گفته اند.
نوع دیگر اصلی حافظه انسان، حافظه ناآشکار (implicit) نام گذاری شده است. حافظه ناآشکار خاطره هایی هستند که به صورت رفتاری بدون این که نیازی به هشیاری و آگاهی باشد، ابراز می شوند. به حافظه ناآشکار، حافظه ضمنی یا حافظه روندی (procedural) هم گفته اند.
حافظه آشکار را می توان به دو مقوله دسته بندی کرد: حافظه رویدادی (episodic) که تجربه های ویژه شخصی را ذخیره می کند و حافظه معنایی (semantic) که اطلاعات واقعی را ذخیره می نماید.