صفحه اصلی
بذروج
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
بذروج. [ ب َ ] ( ع اِ ) ریحان کوهی. ( ناظم الاطباء ). در منتهی الارب باذروج است.
کلمات دیگر:
