کلمه جو
صفحه اصلی

بدوه

لغت نامه دهخدا

( بدوة ) بدوة. [ ب َ وَ ] ( ع اِ ) کناره رود. ( ناظم الاطباء ). جانب وادی. ( از اقرب الموارد ). بدوتا الوادی ؛ دو کناره رود. ( منتهی الارب ).
بدوه. [ ب ُ ] ( اِخ ) بودا. ( از مزدیسنا ص 171 ). و رجوع به بودا شود.

بدوه . [ ب ُ ] (اِخ ) بودا. (از مزدیسنا ص 171). و رجوع به بودا شود.


بدوة. [ ب َ وَ ] (ع اِ) کناره ٔ رود. (ناظم الاطباء). جانب وادی . (از اقرب الموارد). بدوتا الوادی ؛ دو کناره ٔ رود. (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: