آندری زویاگینتسف. آندرهٔ پتروویچ زْویاگینتسوف (روسی: Андре́й Петро́вич Звя́гинцев) (زاده ۶ فوریه ۱۹۶۴) کارگردان و بازیگر روسی است. او بیشتر به خاطر فیلم بازگشت که برنده جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شد شناخته می شود.
اتاق تاریک - ۲۰۰۰ (مجموعه تلویزیونی)
بازگشت - ۲۰۰۳
تبعید (۲۰۰۷)
نیویورک دوستت دارم - ۲۰۰۹
النا - ۲۰۱۰
لویاتان - ۲۰۱۴
بی عشق - ۲۰۱۷
آندری زویاگینتسف در ششم فوریهٔ سال ۱۹۶۴ در نُوُسیبریسْک، در حومهٔ سیبری شوروی به دنیا آمد. او در سن ۲۰ سالگی، از مدرسهٔ هنرهای نمایشی نووسیبیرسک، به عنوان بازیگر فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۸۶ و هم زمان با مهاجرت او به مسکو، او تحصیلات خود را در آکادمی هنرهای نمایشی روسیه تا سال ۱۹۹۰ ادامه داد. از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۰ او به عنوان بازیگر در فیلم ها و تئاترهای مختلفی به ایفای نقش پرداخت. در سال ۲۰۰۰ او کار در « تلویزیون ِ رِن »( رِن-تِ وِ : РЕН ТВ) را آغاز کرد که نتیجهٔ آن ساخت ۳ اپیزود از سریال « اتاق سیاه » بود.
او بالاخره در سال ۲۰۰۳، اولین فیلم خود را با نام بازگشت، را جلوی دوربین برد. فیلمی با موضوع زندگی ۲ برادر نوجوان به نام های آندره و ایوان که در منطقه ای در حومهٔ شهری در روسیه با مادرشان زندگی می کنند. این زندگی به سیاق گذشته ادامه دارد تا اینکه پدر این دو برادر پس از ۱۲ سال به خانه بازمی گردد. بازگشتی پر از سؤال و تردید و ابهام. این که او در این ۱۲ سال کجا بوده است؟ چرا اکنون به خانه بازگشته؟ و… بازگشت، در اولین نمایش خود در جشنوارهٔ ونیز سال ۲۰۰۳، جایزهٔ اصلی این جشنواره یعنی شیر نقره ای را برای او به ارمغان آورد. فضای بی زمان و مکان این فیلم، وجهٔ بسیار بصری قوی فیلم همراه با پی رنگی به شدت روانشناسانه و فلسفی، بسیاری از دوست داران سینمای متفاوت را بهت زده کرد. موج تحسین ها نسبت به اولین فیلم زویاگینتسف، در حدی بود که بسیاری او را تارکوفسکی جدید سینمای روسیه نامیدند.
تبعید، دومین فیلم او در سال ۲۰۰۷ جلوی دوربین «میخائیل کریشمن»، فیلمبردار چیره دست و همکار همیشگی خود رفت. الکس، همسر و دو فرزندش را برای سفری به زادگاه کودکی خود در دوردست ها می برد. آرامش از این سفر زمانی رخت برمی بندد که ورا، همسر الکس حقیقتی ویران کننده را به او می گوید. او باردار است ولی این مسافر در راه، فرزند الکس نمی باشد …
اتاق تاریک - ۲۰۰۰ (مجموعه تلویزیونی)
بازگشت - ۲۰۰۳
تبعید (۲۰۰۷)
نیویورک دوستت دارم - ۲۰۰۹
النا - ۲۰۱۰
لویاتان - ۲۰۱۴
بی عشق - ۲۰۱۷
آندری زویاگینتسف در ششم فوریهٔ سال ۱۹۶۴ در نُوُسیبریسْک، در حومهٔ سیبری شوروی به دنیا آمد. او در سن ۲۰ سالگی، از مدرسهٔ هنرهای نمایشی نووسیبیرسک، به عنوان بازیگر فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۸۶ و هم زمان با مهاجرت او به مسکو، او تحصیلات خود را در آکادمی هنرهای نمایشی روسیه تا سال ۱۹۹۰ ادامه داد. از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۰ او به عنوان بازیگر در فیلم ها و تئاترهای مختلفی به ایفای نقش پرداخت. در سال ۲۰۰۰ او کار در « تلویزیون ِ رِن »( رِن-تِ وِ : РЕН ТВ) را آغاز کرد که نتیجهٔ آن ساخت ۳ اپیزود از سریال « اتاق سیاه » بود.
او بالاخره در سال ۲۰۰۳، اولین فیلم خود را با نام بازگشت، را جلوی دوربین برد. فیلمی با موضوع زندگی ۲ برادر نوجوان به نام های آندره و ایوان که در منطقه ای در حومهٔ شهری در روسیه با مادرشان زندگی می کنند. این زندگی به سیاق گذشته ادامه دارد تا اینکه پدر این دو برادر پس از ۱۲ سال به خانه بازمی گردد. بازگشتی پر از سؤال و تردید و ابهام. این که او در این ۱۲ سال کجا بوده است؟ چرا اکنون به خانه بازگشته؟ و… بازگشت، در اولین نمایش خود در جشنوارهٔ ونیز سال ۲۰۰۳، جایزهٔ اصلی این جشنواره یعنی شیر نقره ای را برای او به ارمغان آورد. فضای بی زمان و مکان این فیلم، وجهٔ بسیار بصری قوی فیلم همراه با پی رنگی به شدت روانشناسانه و فلسفی، بسیاری از دوست داران سینمای متفاوت را بهت زده کرد. موج تحسین ها نسبت به اولین فیلم زویاگینتسف، در حدی بود که بسیاری او را تارکوفسکی جدید سینمای روسیه نامیدند.
تبعید، دومین فیلم او در سال ۲۰۰۷ جلوی دوربین «میخائیل کریشمن»، فیلمبردار چیره دست و همکار همیشگی خود رفت. الکس، همسر و دو فرزندش را برای سفری به زادگاه کودکی خود در دوردست ها می برد. آرامش از این سفر زمانی رخت برمی بندد که ورا، همسر الکس حقیقتی ویران کننده را به او می گوید. او باردار است ولی این مسافر در راه، فرزند الکس نمی باشد …
wiki: آندری زویاگینتسف