منصور اوجی

منصور اوجی (زاده ۱۳۱۶ در شیراز) شاعر معاصر ایرانی است.
باغ شب (۱۳۴۴)
خواب درخت و تنهایی زمین (۱۳۴۴)
شهر خسته (۱۳۴۶)
برگزیده اشعار (۱۳۴۹)
این سوسن است که می خواند (۱۳۴۹)
مرغ سحر (۱۳۵۶)
صدای همیشه (۱۳۵۷)
شعرهایی به کوتاهی عمر (۱۳۵۸)
حالی است مرا (۱۳۶۸)
کوتاه مثل آه (۱۳۶۸)
خوشا تولد و پرواز (؟)
شعرهای مصری (عاشقانه ها) (۱۳۸۸)
منصور اوجی در رشته فلسفه از دانشگاه تهران موفق به کسب مدرک لیسانس شد و پس از آن در رشته علوم تربیتی از دانشسرای عالی تهران مدرک فوق لیسانسش را کسب کرد. پس از آنکه به زادگاهش بازگشت بار دیگر به دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز) رفت و مدرک لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی اش را هم گرفت.او پس از سالها تدریس، به تازگی تصمیم گرفته که تدریس را رها کند و تمام اوقاتش را در خانه اش بنشیند و به شعرش اختصاص دهد.
از منصور اوجی مجوعه های شعری زیر منتشر شده است:
بهارگفتم بهار کو؟تابوتی در غروب نشانم دادبر شانه های مرداندر شیون زنانیا لاله ای که سرخ و سراسیمه رسته بوداز لای درز آن

منصور اوجی (زاده ۱۳۱۶ در شیراز) شاعر معاصر ایرانی است.
• «آسمان سیاه// پرده ای به روی ماه// اینهمه کلاغ از کجا رسیده اند؟// بر سپیده// آه!»• بهار• حقوقی، محمد. . چاپ دوم، تهران: نشر ثالث با همکاری نشر یوشیج، ۱۳۷۷، ISBN 964-6404-26-X. ‏ -> شعر نو از آغاز تا امروز (۱۳۰۱–۱۳۷۰)