میخائیل نعیمه

میخائیل نعیمه (۱۸۸۹-۱۹۸۸) نویسنده، اندیشمند، ناقد و شاعر لبنانی بود.
کان ما کان ۱۹۳۲.
المراحل، دروب ۱۹۳۴.
جبران خلیل جبران ۱۹۳۶. (ترجمة)
زاد المعاد ۱۹۴۵.
البیادر ۱۹۴۶.
کرم علی درب ۱۹۴۸.
صوت العالم ۱۹۴۹.
النور والدیجور ۱۹۵۳.
فی مهبّ الریح ۱۹۵۷.
أبعد من موسکو و من واشنطن ۱۹۶۳.
الیوم الأخیر ۱۹۶۵.
هوامش ۱۹۷۲.
فی الغربال الجدید ۱۹۷۳.
مقالات متفرقة، یا بن آدم، نجوی الغروب ۱۹۷۴.
مختارات من میخائیل نعیمة وأحادیث مع الصحافة ۱۹۷۴.
رسائل، من وحی المسیح ۱۹۷۷.
ومضات، شذور وأمثال، الجندی المجهول.
الغربال
سبعون.
|همس الجفون

میخائیل نعیمه(۱۸۸۹–۱۹۸۸) نویسنده و شاعر لبنانی.
• «تا آنگاه که خانه ات برایت تنگ باشد، جهانت نیز زندانی تنگ تر از خانه ات می شود.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷، ص ۶۶۹• «آنکه گفت می بخشد و نمی ستاند، برتر از آنچه شایسته اش است، می ستاند.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «پدر یک قلب دارد و مادر دو قلب.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «پیش از آنکه به رهایی از فرمانروای مستبد بیاندیشید، به عادات و رسوم و شهوت های تاریکی که بر شما استبداد می راند، بیاندیشید.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «گناهِ چراغ چیست اگر روغنش پایان یافت و خاموش گشت؟»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «خانه ای که مهمان نمی شناسد، آرامگاهِ باشندگانش است.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «هر نفرین گری نفرین شده به نفرینِ خودش است.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «شیر را هیبتی در مرگش است که سگ در زندگی اش ندارد.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷• «یک دقیقه درد، یک ساعت می گذرد و یک ساعت لذت، یک دقیقه است.»کرمٌ علی درب، ۱۹۸۷