مهدی اذر یزدی

مهدی آذر یزدی. مهدی آذر یزدی (زادهٔ ۲۷ اسفند ۱۳۰۰ در یزد - ۱۸ تیر ۱۳۸۸) نویسندهٔ کودک و نوجوان اهل خرمشاه ایران بود. او هرگز ازدواج نکرد و هیچ گاه به کار دولتی مشغول نشد. در واقع، تنها لذت زندگی اش، کتاب خواندن بود.او اولین نویسنده ای است که در ایران به فکر نوشتن داستان برای کودکان و نوجوانان افتاد. به همین دلیل است که عنوان «پدر ادبیات کودک و نوجوان ایران» را به او داده اند.همچنین به خاطر آثار ارزشمند او در حوزه کتاب کودک، روز درگذشت او به نام روز ملی ادبیات کودک و نوجوان نام گذاری شده است.
زندگی نامه خود نوشت مهدی آذر یزدی
پدر ادبیات کودک و نوجوان مقبره ندارد/ آذر یزدی هنوز غریب است
صفحه مهدی آذر یزدی در وبگاه خواندنی های خوب
معروف ترین اثر او مجموعهٔ «قصه های خوب برای بچه های خوب» نام دارد. او جایزهٔ یونسکو و نیز جایزهٔ سلطنتی کتاب سال را پیش از انقلاب ۱۳۵۷ دریافت کرده بود و سه کتاب او توسط شورای کتاب کودک به عنوان کتاب برگزیدهٔ سال انتخاب شد.
آذر یزدی در سال ۱۳۰۰ در روستای خرمشاه در حومه یزد در خانواده ای تازه مسلمان با اجدادی زرتشتی زاده شد. او از هشت سالگی همراه پدرش در زمین رعیتی کار کرد. در بیست سالگی از کار بنایی به کار در کارگاه جوراب بافی یزد کشیده شد. پس از آنکه صاحب کارگاه جوراب بافی تصمیم به تأسیس دومین کتابفروشی شهر یزد گرفت، او را از میان شاگردان کارگاه به کتاب فروشی منتقل کرد. کار در کتابفروشی زمینه آشنایی او با اهالی شعر و ادب را فراهم کرد، و پس از مدتی به تهران نقل مکان کرد و با معرفی همشهری خود حسین مکی در چاپخانه حاج محمد علی علمی واقع در خیابان ناصرخسرو مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۳۵ و در سن ۳۵ سالگی، پس از آنکه قصه ای از انوار سهیلی در چاپخانه توجه اش را به خود جلب کرد به فکر ساده نویسی قصه آنطور که مناسب کودکان باشد افتاد. این ایده، زمینه ساز خلق جلد اول کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب شد.

مهدی آذر یزدی. مهدی آذر یزدی (۱۸ مارس ۱۹۲۲، یزد- ۹ ژوئیه ۲۰۰۹، تهران) داستان نویس، مؤلف، شاعر و عکاس ایرانی بود.
• «اولین بار که به فکر تدارک کتاب برای کودکان افتادم سال ۱۳۳۵ یعنی در سن ۳۵ سالگی ام بود. بعضی ها از کودکی شروع به نوشتن می کنند، ولی من تا هجده سالگی خواندن درست و حسابی را هم بلد نبودم.»• «این بزرگ از فقر و محرومیت سکویی ساخت تا به وادی غنای فکری و فرهنگی اوج گیرد. مناعت طبع، شکیبایی، تیزبینی، خداجویی و وطن خواهی این نویسنده بزرگ، ستایش هر حقیقت طلب خیرخواهی را برمی انگیزد. نقش او در تاریخِ بیش از نیم قرن اخیر هیچگاه فراموش نخواهد شد.» -> محمد خاتمی
• «استاد مهدی آذریزدی که در دوران تحصیلی در سال سوم متوسطه درس می خوانند با وی آشنا شدم که در آن زمان وی به عنوان فردی صاحب اندیشه که عاشقانه با کاغذ و نوشته برخورد می کرد و با پشتکاری عجیب، بدون هیچ ادعایی، فقط یک معشوق در زندگی داشته و کاسه دل خود را ازتمام آرزوهای غیر از کتاب کنده و تنها به کتاب پرداخته است.» ۱۱ مارس ۲۰۰۲/ ۲۰ اسفند ۱۳۸۰ -> محمدعلی اسلامی ندوشن
• «آشنایی ما از کتاب شروع شد که وی یک کتاب فروشی در یزد داشت، و بعد همین علاقه مشترک به کتاب، دوستی ما را تا دم آخر ادامه بخشید. مورد آذر یزدی یکی از نمونه های تأسف بار است. تا زنده بود کسی به او اعتنا نداشت، و بعد که دیگر نبود او را بر سر دست بلند کردند. آذر همیشه همان بود، مردی ساده زیست و خانه به دوش که مرگ چیزی بر آن نیفزود، و چون زن و بچه نداشت به بچه های دیگران روی آورد و برای آنها قصه نوشت.» در مصاحبه محمد صادقی با او، ماهنامه مهرنامه، فروردین ۱۳۹۱/ مارس ۲۰۱۲ -> محمدعلی اسلامی ندوشن