من پیش از تو

من پیش از تو ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
من پیش از تو (رمان)
من پیش از تو (فیلم)

من پیش از تو (رمان). من پیش از تو (به انگلیسی: Me Before You) یک رمان عاشقانه نوشته جوجو مویز است. این کتاب نخستین بار در ۵ ژانویه ۲۰۱۲ در بریتانیا چاپ شد.
• «می گویند وقتی سن آدم بالا می رود به گل و گیاه علاقه مند می شود و من فکر می کنم درست باشد. رویش دوباره بعد از زمستان حزن انگیز چیزی کمتر از معجزه نیست.»• «به بیرون پنجره و به آسمان آبی شفاف سوئیس چشم دوختم و قصهٔ زندگی دو نفر را تعریف کردم. دو نفری که نباید با هم آشنا می شدند، وقتی هم با هم آشنا شدند اولش از هم خوششان نیامد. اما بعد فهمیدند که احتمالاً در تمام دنیا فقط خودشان دو نفر هستند که همدیگر را درک می کنند…»• «من پیش از تو تلاقی اراده، عمل، امید و تلاش انسان را در کنار هم به تصویر می کشد، پایان تلخ زندگی ویل تغییر شیرین زندگی لوسیا رو رقم زد.»• «وقتی از حمام بیرون می آید، زن هم بیدار شده است، به بالش تکیه داده و کتابچهٔ راهنمای مسافرت کنار تختخوابش را ورق می زند. یکی از بلوزهای مرد را پوشیده و موهای بلندش طوری بهم ریخته که ناخودآگاه شب گذشته را به ذهن می آورد. مرد همان جا می ایستد و با حوله موهایش را خشک می کند، سرخوش از یادآوری خاطرات است.»• «نباید بگذاری این صندلی چرخدار چیزی را برای تو تعیین کند سرنوشتت را رقم بزند ..»• «تو از من آدمی ساختی که اصلاً تصورش را هم نمی کردم حتی با این شرایطی که داری باز هم می توانی شادم کنی از تمام آدم های دنیا فقط می خواهم کنار تو باشم تو را به هر کسی ترجیح می دهم حتی این تویی که به نظر خودت از دست رفته …»• مطالبی دربارهٔ فیلم «زنگ غواصی و پروانه» خواندم. این طور که وب سایت می گفت «داستان مردی که فلج می شود و تلاش هایش برای ارتباط با دنیای بیرون.» اسم فیلم را روی کاغذ نوشتم. نمی دانستم چرا اسمش را یادداشت کردم؛ می خواستم یادم باشد که نگذارم ویل این فیلم را ببیند یا فقط می خواستم یادم نرود که فیلم را ببینم. دو جواب بعدی از کلیسای «منتظران ظهور روز هفتم» و مردی بود که راه های پیشنهادی اش برای تقویت روحی ویل قطعاً خارج از تعهد کاری من بود. صورتم از خجالت سرخ شده بود، تند تند پایین صفحه رفتم، نگران بودم کسی از پشت سر به صفحه کامپیوترم نگاه کند. مکثی روی جواب بعدی کردم. «سلام زنبور پرکار، چرا فکر می کنی دوستت، فرد تحت مسئولیتت یا هرچیز دیگر، باید تغییر عقیده بدهد؟ من خودم اگر راهی پیدا می کردم که بتوانم از راه تقدیر و سرنوشت از دنیا بروم، و اگر می دانستم خانواده ام را نابود نمی کند، حتماً این کار را می کردم. الان هشت سال است که اسیر این صندلی چرخ دار لعنتی هستم و زندگی ام سراسر خفت و نومیدی است. آیا واقعاً می توانی خودت را جای او بگذاری؟ می فهمی یعنی چه که حتی قادر نباشی بدون کمک روده ات را خالی کنی؟ می فهمی یعنی چه که تا آخر عمر زمین گیر باشی و نتوانی بدون کمک بخوری، لباس بپوشی و با دنیای بیرون ارتباط برقرار کنی؟ هرگز نتوانی دوباره با زن بخوابی؟ می توانی تصور کنی که چیزی جز رنج و بیماری و حتی دستگاه تنفس مصنوعی در انتظارت نباشد؟ تو فرد مهربانی به نظر می رسی و مطمئن هستم نیت خیر داری. اما شاید هفته دیگر تو پرستارش نباشی، کسی باشد که ناراحتش کند، حتی شاید دوستش هم نداشته باشد و این مثل بقیه چیزها از کنترل او خارج است. ما که به این بلا دچار شده ایم می دانیم تقریباً در اختیار ما نیست که تصمیم بگیریم چه کسی به ما غذا بدهد، لباس تنمان کند، ما را بشوید، دارویمان را بدهد. زندگی با این افکار رنج آور است؛ بنابراین به نظر من سؤال بی ربطی پرسیدی. این ها کی هستند که بگویند زندگی باید چه طور باشد؟ اگر زندگی دوستت روال طبیعی ندارد، بهتر نیست بپرسی «چگونه می توانم کمکش کنم تمامش کند؟»• «دلم واقعاً برایش می سوخت. وقتی می دیدمش که به بیرون پنجره ماتش برده است، به نظرم غمگین ترین فردی آمد که به عمرم دیده ام. با گذر ایام، دریافتم شرایطش فقط مربوط به اسارت در صندلی چرخدار نیست، نه چون آزادی جسمی اش را از دست داده است، بلکه به فهرست بلندبالا و بی پایان مشکلات جسمی و روحی ای مربوط می شود که می توانند عواقب بدی در پی داشته باشند. با خودم فکر کردم اگر من جای او بودم احتمالاً به همین اندازه احساس درماندگی می کردم.»• «اگر واقعاً عاشق کسی هستی وظیفه داری کنارش بمانی؟ به او که افسرده است کمک کنی؟ در بیماری، در سلامت، و در هر شرایطی؟»• «هر کسی کیف پولی به عمق معدن الماس داشته باشد، می تواند هرچیزی را خوشگل و زیبا کند.»• «رهبر ارکستر قدمی به جلو برداشت، با پا دو بار به سکو ضربه زد. یک «هیس» قوی سالن را فرا گرفت. سکوت برقرار شده زنده و مشتاق بود. بعد رهبر ارکستر چوبش را حرکت داد و یک باره صدای ساز در نهایت شفافیت سالن را پر کرد. موسیقی حالا برایم عینیت مادی پیدا کرده بود؛ چیزی نبود که فقط از راه گوش بشنوم، بلکه در تمام وجودم جاری شده بود، اطرافم را گرفته و حواس پنج گانه ام را به لرزه انداخته بود. پوستم سوزن سوزن شده و کف دستم عرق کرده بود… قوهٔ تخیلم به طرزی غیرمنتظره شکوفا شده بود؛ همان طور که نشسته بودم، هیجان های گذشته یک باره در سراسر وجودم غلیلن پیدا کردند، افکار و ایده های نو در ذهنم پیچیدند، گویی به بینش و بصیرت دیگری دست یافته ام. خیلی چیزها بود، اما اصلاً دلم نمی خواست به پایان می رسید. دوست داشتم تا ابد همان جا بنشینم.»• «لحظات گاهی به طور طبیعی سپری می شوند و گاهی غیرعادی. بعضی اوقات انگار زمان کش آمده است و بعضی اوقات هم زندگی، زندگی واقعی، عین برق و باد می گذرد.»• «من می دانم که می توانم خوشحالت کنم؛ و مطمئن که تو هم می توانی خوشبختم کنی… تو از من آدمی ساختی که اصلاً تصورش را هم نمی کردم. حتی با این شرایطی که داری باز هم می توانی شادم کنی. از تمام آدم های دنیا فقط می خواهم کنار تو باشم، تو را به هر کسی ترجیح می دهم، حتی این تویی که به نظر خودت از دست رفته است.»• «تلاش کردم برگردانمش. حال غریبی داشتم. اشک های چشمان من روی صورت او خشکید. می خواستم هر ذره ای از زندگی را که در خود حس می کردم به او بدهم و زنده نگهش دارم. از این که بدون او برگردم می ترسیدم. دلم می خواست بگویم که به چه حقی زندگی مرا به نابودی می کشانی ولی هیچ حقی از زندگی خودت به من نمی دهی و زندگی ات مال خودت است؟»• «می فهمید چقدر سخت است که سکوت کنید و هیچی نگویید، در حالی که ذره ذره وجودتان می خواهد منفجر شود؟ تمام راه فرودگاه تا آنجا را داشتم با خودم تمرین می کردم که چیزی نگویم. اما واقعاً داشتم می مردم. ویل سر تکان داد. سرانجام وقتی توانستم حرفی بزنم صدایم بریده بریده و بی رمق بود جمله ای که به زبان آوردم تنها حرف خوبی که می توانستم بزنم: دلم برایت تنگ شده بود!»• «کلارک، تو در قلبم ثبت شدی، از همان روز اولی که با آن لباس خنده دار و لطیفه های مسخره ات وارد شدی و قادر نبودی کوچک ترین چیزی را که احساس می کنی، بروز ندهی. تو زندگی مرا دگرگون کردی…»• «خودت می دانی، فقط به کسی می توان کمک کرد که خودش بخواهد.• «وقتی ناخواسته به یک زندگی کاملاً جدید رانده می شوی - یا بهتر است بگوییم به زور به زندگی فرد دیگری تحمیل می شوی و تماشاچی لحظات زندگی اش می شوی - کارت به جایی می کشد که با خودت فکر کنی واقعاً چه کسی هستی. یا از نظر دیگران چه جور آدمی هستی.»• «طوری با من رفتار می کرد که احساس می کردم احمق تمام عیار هستم، در نتیجه در حضورش تبدیل می شدم به آدم احمق تمام عیار.»• «اصلاً نمی دانستم موسیقی می تواند قفل وجود آدم را باز کند، آدم را به جایی ببرد که حتی آهنگسازش هم انتظارش را ندارد. نمی دانستم موسیقی اثری از خود بر دنیای اطراف ما برجا می گذارد. گویی اثرش را با خود به هر کجا می روید، می برد.»

من پیش از تو (فیلم). من پیش از تو (به انگلیسی: Me Before You) یک فیلم درام رمانتیک آمریکایی به کارگردانی تیا شروک است که براساس رمانی به همین نام نوشته جوجو مویز ساخته شده است.
•