انوشه انصاری

انوشه انصاری (زادهٔ ۲۱ شهریور ۱۳۴۵ در مشهد)، کاوشگر و نیز، رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) است. انوشه انصاری، اولین زن گردشگر فضایی، و چهارمین نفری است که هزینه سفر فضایی خود را پرداخت کرده است. در سال ۲۰۱۵ میلادی، جامعه ملّی فضای آمریکا جایزهٔ «پیشگام فضا» را به انصاری-نخستین زن گردشگر فضایی-اهدا کرد.
پژوهش در مورد علل کم خونی؛
تأثیر تغییرات ماهیچه ای بر کمردرد؛
تأثیر تشعشعات فضایی بر روی فضانوردان ساکن در ایستگاه بین المللی فضایی و گونه های میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شده اند.
او، متولد شهر مشهد در ایران است و در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴)، به همراه خانواده اش به آمریکا مهاجرت کرد. انوشه، گواهی نامهٔ کارشناسی خود را در رشتهٔ مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS)، از دانشگاه جورج میسون و نیز، گواهی نامهٔ کارشناسی ارشد خود را در زمینهٔ مهندسی الکترونیک، از دانشگاه جورج واشینگتن دریافت کرده است.
انوشه، همیشه عاشق فضا و فضانوردی و در پی راه یافتن به فضا بوده است.
در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به عنوان اولین زن گردشگری فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز، که برای بهار ۱۳۸۵ برنامه ریزی شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تی ام ای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.

انوشه انصاری (۱۹۶۶) ستاره شناس ایرانی-آمریکایی، کاوشگر، رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور، مهندس الکترونیک و علوم رایانه.
• «با توجه به هزینه های سنگینی که سفرهای فضایی در پی دارند فقط یک بار ممکن است که کسی بتواند آن را در همهٔ عمرش تجربه کند اما این جا دقیقاً همان جایی است که صنایع فضایی خصوصی شرایط را تغییر می دهند. با توجه به رقابتی که در این عرصه وجود دارد هزینهٔ این سفرها کاهش خواهد یافت و سبب می شود تا همهٔ مردم بتوانند احساسی بی نظیر را تجربه کنند. من امیدوارم که دوباره بتوانم به فضا پرواز کنم اما در حال حاضر٬ مشغول راه اندازی شرکت جدیدم در زمینهٔ فناوری هستم.»• «کلمهٔ گردش گر٬ سبب می شود تا پیچیدگی ها و تلاش هایی که در راه سفرهای فضایی قرار دارند کم اهمیت جلوه داده شوند. من همیشه کوه نوردانی را مثال می زنم که به کوه اورست می روند. هیچ کس آن ها را گردش گران اورست نمی خواند زیرا آن ها باید تمرین کنند و خودشان را برای یک سفر دشوار آماده کنند.»• «افرادی مانند من هم که به فضا سفر می کنند باید شش ماه از سال را تمرین کنند و خودشان را برای سفر آماده کنند٬ یاد بگیرند که چگونه با تجهیزات کار کنند یا آن ها را تعمیر کنند و خودشان را از نظر جسمی و روحی٬ برای سفری دشوار و خطرناک آماده کنند. حال آن که گردشگران بلیت می خرند٬ لباس های شان را جمع می کنند٬ دوربین شان را برمی دارند و به راه می افتند. من فکر نمی کنم بتوان این دو را با یکدیگر مقایسه کرد. شرکت کنندهٔ فضایی Space Participant یک اصطلاح فنی است که سازمان های فضایی به فضانوردان و دانشمندانی نسبت می دهند که به فضا سفر می کنند.»