کلمه جو
صفحه اصلی

مهدی مرعشی

دانشنامه عمومی

مهدی مرعشی نویسنده معاصر ایرانی ساکن کانادا است.
نفس تنگ (مجموعه داستان)- نشر چشمه - تهران
کتابت بهار (مجموعه داستان)- نشر ققنوس - تهران
بازنویسی داستان های سمک عیار - نشر کتاب پارسه - تهران
داستان زرتشت (رمان)- نشر زاگرس - مونترال، کانادا
رسم این زن سکوت است (رمان)- نشر زاگرس - مونترال، کانادا
از جاده که می گذشتیم (مجموعه داستان) - نشر اچ انداس مدیا - لندن
نیکولا کوچولو - سامپه-گوسینی، ترجمه مهدی مرعشی
کامو و من - دانیل پناک، ترجمه مهدی مرعشی
وطن من کجاست (مجموعه شعر) - پیر پائولو پازولینی- ترجمه مهدی مرعشی PDF
در قلب یک کودک (مجموعه شعر) - پیر پائولو پازولینی - ترجمه مهدی مرعشی PDF
شعرهای فراموش شده (مجموعه شعر) - پیر پائولو پازولینی - ترجمه مهدی مرعشی PDF
مهدی مرعشی داستان نویس معاصر ایرانی، در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران فارغ التحصیل شده است.
از مهدی مرعشی دو مجموعه داستان به نام های نفس تنگ و کتابت بهار، بازنویسی داستان های سمک عیار و دو رمان داستان زرتشت و رسم این زن سکوت است منتشر شده است. سوای نقدهای او بر ادبیات معاصر و تحقیقات در ادبیات کهن ایران زمین، از او ترجمه هایی نیز از ادبیات فرانسه و ادبیات کبک منتشر شده است.در سال ۲۰۱۶ هم مجموعه داستان تازه ای به نام «از جاده که می گذشتیم» توسط نشر اچ انداس مدیا منتشر شده است. ترجمهٔ سه مجموعه شعر از پیر پائولو پازولینی به نام های وطن من کجاست، در قلب یک کودک و شعرهای فراموش شده هم از دیگر کارهای اوست.از جمله کارهای اخیر او برگزاری «کارگاه داستان نویسی هزارداستان مونترال» با شرکت نویسندگان ساکن مونترال و برگزاری کلاس های آموزش داستان نویسی در این شهر است. وی در حال حاضر ساکن کانادا است. او در سال ۲۰۱۲ رادیو اینترنتی این جا مونترال را با پخش برنامه های هفتگی در معرفی آثار ادبی مستقل و آزاد در مونترال پایه گذاری کرده است که تاکنون ادامه دارد.داستان کوتاه آبی از مجموعه داستان «نفس تنگ» نوشتهٔ مهدی مرعشی به عنوان تک داستان برگزیدهٔ هشتمین دورهٔ جایزه هوشنگ گلشیری در سال ۱۳۸۸ معرفی شده است.

نقل قول ها

مهدی مرعشی نویسنده معاصر ایرانی ساکن کانادا است.
• « وظیفه هر فردی که توان روایت و نقل ادبیات کهن به زبان امروزی را دارد، است که با بازآفرینی و ساده نویسی متون کهن پنجره ای به آثار کلاسیک ایرانی باز کند البته این امر ما را از اصل این آثار بی نیاز نمی کند. »• «همیشه دستاویز من برای نفس کشیدن، نوشتن بوده، زمین هم اگر خورده ام دستم را گرفته ام به داستان و بلند شده ام.»


کلمات دیگر: