خلنو و آزادکوه، هر دو حدود ۴۳۷۵ متر ارتفاع داشته و پس از دماوند و علم کوه سومین و چهارمین قلل مرتفع البرز مرکزی هستند.
خلنو، از جنوب به شمشک و رودبار قصران، از شمال به درهٔ رودخانهٔ وارنگرود، از شرق به دشت لار (محدوده لواسانات) و از غرب به وسیلهٔ خط الرأس هرزه کوه به درهٔ رودخانه کرج متصل می شود. این قله سرچشمه اصلی رودخانهٔ وارنگرود بوده که سرچشمه و منبع اصلی دریاچهٔ سد کرج است.
گذر از تیغهٔ ژاندارک برای رسیدن به آن قله بر روی خط الرأس برج - خلنو، آن را به یکی از قله های سرسخت ایران که رسیدن به آن (به خصوص در فصل زمستان و از روی خط الرأس) احتیاج به تجربه و وسایل فنی دارد، تبدیل کرده است. قلهٔ خلنو به صورت خط الرأسی با کلیهٔ قلل البرز مرکزی از جمله سرکچالها، وزوابها، پالون گردن و آزادکوه ارتباط دارد. مسیر رایج برای صعود به این قله، از روستای لالون واقع در منطقهٔ اوشان، فشم، میگون است، ولی مسیر زمستانی آن از روی خط الرأس سرکچال - برج می باشد.