ترانویسی

ترانویسی (به انگلیسی: Transcription) اصطلاحی در زبان شناسی است که به نمایش نظام مند زبان به شکل نوشتاری گفته می شود. ترانویس شخصی است که ترانویسی می کند و حاصل کار او را ترانوشت می گویند. منبع یک ترانویس ممکن است زبان گفتاری باشد یا یک متن از پیش موجود که با خطی دیگر نوشته شده است. با این وجود برخی زبان شناسان تنها حالت اول را ترانویسی می دانند. ترانویسی را نباید با ترجمه یا نویسه گردانی اشتباه گرفت.نوشتن نام خیابان ها و شهرها با حروف لاتین، یک نمونه از ترانویسیِ فارسی با الفبای لاتین است؛ که در تمام کشورهای دیگر نیز مرسوم است. البته ترانویسی همان لاتین نویسی نیست، در حالیکه لاتین نویسی گونه ای از ترانویسی است.
لاتین نویسی فارسی
آوانگاری
بازشناسی گفتار
نرم افزار ترانویس به نرم افزاری گفته می شود که برای کمک به تبدیل صحبت های انسان به ترانوشت متنی به کار می رود.
پس از انتشار نخستین استانداردِ رسمیِ ترانویسی، استادانِ آموزش زبان پارسی در داخل و خارج از کشور به استفاده از این شیوه نامه روی آوردند؛ و چندین کتاب به زبان پارسی و با الفبایِ لاتین منتشر کردند. این آثار ارزشمند برای علاقه مند به زبان پارسی و نسل جوان ایرانیان مقیم در دیگر کشورها بسیار سودمند است. از آن جمله می توان دیوان حافظ ، رباعی های خیام ، کتاب آموزشی خودآموز زبان پارسی و کتاب دانشنامه جغرافیای ایران را نام برد. (که می توان آن ها را به رایگان دریافت (بارگیری) کرد)

تَرانِویسی (موسیقی)(transcription)
در موسیقی ، تنظیم قطعه ای از یک آهنگ ساز توسط آهنگ سازی دیگر برای ترکیب متفاوتی از سازها. لیست و راخمانینوف تنظیم های معروفی برای پیانو دارند، که نواختن شان نیازمند مهارتی فوق العاده است .