بمعنی راه ستاره ها که مسیر آنهاست راه در ریک توده
حبائک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حبائک. [ ح َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ حبیکة، بمعنی راه ستاره ها که مسیر آنهاست. || راه در ریگ توده. ( منتهی الارب ).
حبایک. [ ح َ ی ِ ] ( ع اِ ) حبائک. ج ِ حَبیکة.
کلمات دیگر: