ذمر

ذمر. [ ذَ ] (ع مص ) نکوهش . || برانگیختن بجنگ . برانگیختن بر قتال . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || ترسانیدن . تهدید. || بانگ کردن شیر. غرّیدن .

ذمر. [ ذَ م ِ ] (ع ص ) مرد شجاع و دلیر. دلیر. || زیرک . دریابنده . || رسا. || بسیار یاریگر. ج ، اَذمار.

ذمر. [ ذِ م ِرر ] (ع ص ) دلیر.

ذمر.[ ذِ ] (ع ص ) دلیر. || (اِ) داهیه . بلا.