ذمیل. [ ذُ م َ ] ( اِخ ) نامی از نامهای مردان عرب است.
ذمیل. [ ذَ ] ( ع مص ) نوعی از رفتن شتر. ( تاج المصادر بیهقی ).نوعی از رفتار شتر. رفتار نرم یا رفتار برتر از عنق که نوعی از رفتار ستور است. ذَمل. ذُمول. ذَمَلان.
ذمیل. [ ذُ م َ ] ( اِخ ) ابن لخم. در شعر نهیشة بنت الجراح البهرائی ذکر او آمده است. رجوع به عقدالفرید چ عریان ج 3 ص 308 شود.
ذمیل. [ ذَ ] ( ع مص ) نوعی از رفتن شتر. ( تاج المصادر بیهقی ).نوعی از رفتار شتر. رفتار نرم یا رفتار برتر از عنق که نوعی از رفتار ستور است. ذَمل. ذُمول. ذَمَلان.
ذمیل. [ ذُ م َ ] ( اِخ ) ابن لخم. در شعر نهیشة بنت الجراح البهرائی ذکر او آمده است. رجوع به عقدالفرید چ عریان ج 3 ص 308 شود.