کلمه جو
صفحه اصلی

ذنین

لغت نامه دهخدا

ذنین. [ ذَ ] ( ع مص ) آب از بینی آمدن. ( زوزنی ). روان شدن آب از بینی. و رجوع به ذنن شود.

ذنین. [ ذَ ] ( ع اِ ) ذُنان. آب بینی چون تنک بود. ج ، ذُنُن. ( مهذب الاسماء ). آب بینی تُنُک یا آب بینی روان یا عام است.

ذنین . [ ذَ ] (ع اِ) ذُنان . آب بینی چون تنک بود. ج ، ذُنُن . (مهذب الاسماء). آب بینی تُنُک یا آب بینی روان یا عام است .


ذنین . [ ذَ ] (ع مص ) آب از بینی آمدن . (زوزنی ). روان شدن آب از بینی . و رجوع به ذنن شود.



کلمات دیگر: