<div class="boxBd">جان بغرغر رسیدن.[ ب ِ غ َ غ َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) جان بدهان رسیدن. جان به لب رسیدن. کنایه از بی تاب شدن : <br>ز بس چون و چرا کاندر دلم خاست <br>رسید از خیرگی جانم بغرغر.<div class="au">ناصرخسرو.</div>چو مدحت بر آل پیمبر رسانم <br>رسد ناصبی را از آن جان بغرغر.<div class="au">ناصرخسرو.</div></div>

جان بغرغر رسیدن.[ ب ِ غ َ غ َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) جان بدهان رسیدن. جان به لب رسیدن. کنایه از بی تاب شدن : ز بس چون و چرا کاندر دلم خاست رسید از خیرگی جانم بغرغر. ناصرخسرو. چو مدحت بر آل پیمبر رسانم رسد ناصبی را از آن جان بغرغر. ناصرخسرو.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">جان بدهان رسیدن</div>

جان بغرغر رسیدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا