نشان
حبار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حبار. [ ح َب ْ با ] ( ع ص ) سمعانی گوید: هذه النسبة الی بیع الحبر و عمله و هو السواد الذی یکتب به.و فیروزآبادی گوید: حبار بمعنی حبرفروش غلط باشد.
حبار. [ ] ( اِخ ) شهریست [ به ناحیت کرمان ] میان سیرگان و بم. جایی سردسیر و هوای درست و آبادان و با نعمت بسیار و آبهای روان و مردم بسیار. ( حدود العالم ).
حبار. [ ح ِ / ح َ ] ( ع اِ ) نشان. ج ، حبارات. ( مهذب الاسماء ).
حبار. [ ] ( اِخ ) شهریست [ به ناحیت کرمان ] میان سیرگان و بم. جایی سردسیر و هوای درست و آبادان و با نعمت بسیار و آبهای روان و مردم بسیار. ( حدود العالم ).
حبار. [ ح ِ / ح َ ] ( ع اِ ) نشان. ج ، حبارات. ( مهذب الاسماء ).
حبار. [ ] (اِخ ) شهریست [ به ناحیت کرمان ] میان سیرگان و بم . جایی سردسیر و هوای درست و آبادان و با نعمت بسیار و آبهای روان و مردم بسیار. (حدود العالم ).
حبار. [ ح َب ْ با ] (ع ص ) سمعانی گوید: هذه النسبة الی بیع الحبر و عمله و هو السواد الذی یکتب به .و فیروزآبادی گوید: حبار بمعنی حبرفروش غلط باشد.
حبار. [ ح ِ / ح َ ] (ع اِ) نشان . ج ، حبارات . (مهذب الاسماء).
کلمات دیگر: