بچه های محله ما

بچه های محله ما یا پسران جبلاوی (به عربی: اولاد حارتنا) داستان بلند نجیب محفوظ است. این داستان در سال ۱۹۵۹ در روزنامه الأهرام منتشر می شد. نشر این داستان مخالفت بسیاری از شخصیت های مذهبی مصر را برانگیخت؛ تا این که سرانجام نشر این کتاب در مصر ممنوع شد. این کتاب نخستین بار در سال ۱۹۱۹ در لبنان چاپ شد. فلیب استوارت آن را به انگلیسی برگرداند و این کتاب شهرتی جهانی پیدا کرد.
عمر عبد الرحمن، مفتی نابینای مصری این کتاب را کفر تلقی کرد:سلمان رشدی مؤلف کتاب آیات شیطانی و نجیب محفوظ نویسنده کتاب أولاد حارتنا هر دو مرتدند، و هر کس که از اسلام به سوء سخن بگوید، شکی نیست که باید کشته شود؛ و اگر نجیب محفوظ را کشته بودیم، سلمان رشدی ظهور نمی کرد.»
سرانجام در اوایل سال ۲۰۰۶، رمان «بچه های محله ما» با مقدمه ای از احمد کمال ابوالمجد به چاپ رسید.
شخصیت های این داستان ظاهراً شخصیت های قرآن و کتاب مقدس بودند که در آن نام های واقعی تغییر داده شده بودند؛ در حقیقت این رمان روایت تازه ای از داستان آفرینش و پیامبران به شمار می رود.

بچه های محله ما (به عربی: اولاد حارتنا) داستان بلند نجیب محفوظ است. این داستان در سال ۱۹۵۹ در روزنامه الأهرام منتشر می شد.
• «ترس، نه مانع مرگ، بلکه مانع زندگی است.»• «آدم ها، قدرت را می پرستند؛ حتی قربانیان آن هم همینطورند.»• «آدم ضعیف، احمقی است که از راز قدرت خود، هیچ نمی داند.»