پری صابری

پری صابری (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۱۱ در کرمان) کارگردان تئاتر، نمایش نامه نویس و نویسنده رمان است.
نویسندگی و کارگردانی «من از کجا، عشق از کجا» دربارهٔ زندگی فروغ فرخزاد
نویسندگی و کارگردانی «من به باغ عرفان» دربارهٔ زندگی سهراب سپهری، تالار وحدت ۱۳۶۷
نویسندگی و کارگردانی «هفت شهر عشق» با الهام از عطار نیشابوری، ایوان عطار کاخ سعدآباد، تابستان ۱۳۷۴
بیژن و منیژه، ایوان عطار کاخ سعدآباد، تابستان ۱۳۷۶
رستم و سهراب، تالار وحدت، تابستان ۱۳۷۸
نویسندگی و کارگردانی «شمس پرنده» دربارهٔ دیدار شمس تبریزی و مولوی، تالار وحدت، تابستان ۱۳۷۹ و پاییز ۱۳۸۶
کارگردانی «شمس پرنده» کاخ سعدآباد (ایوان عطار)، تابستان ۱۳۹۵
کارگردانی «در اندرون من خسته»
۲ قصه برای فیلم «لیلا در نصف جهان»
«مرغ سحر»
کارگردانی «آنتیگونه»، کلوسئو (۲۰۰۰) رم، و تالار وحدت زمستان ۱۳۷۹
نویسندگی و کارگردانی «رند خلوت نشین» دربارهٔ حافظ، تالار وحدت، زمستان ۱۳۸۰
یوسف و زلیخا، تالار وحدت، زمستان ۱۳۸۱
سوگ سیاوش، تئاترشهر، زمستان ۱۳۸۳
من از کجا عشق از کجا، دربارهٔ زندگی فروغ فرخزاد، تئاتر شهر، تابستان ۱۳۸۴
لیلی و مجنون، تالار وحدت، تابستان ۱۳۸۵
هفت خان رستم، تالار وحدت، تابستان ۱۳۸۸
رستم و اسفندیار، تئاترشهر، پاییز ۱۳۸۹
نمایش باغ دلگشا (برگرفته از زندگی، احوالات و شعر و شاعری سعدی) تالار وحدت تابستان ۱۳۹۳
وی گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد و تالار مولوی را در تهران تأسیس نمود. صابری نشان لژیون دونور فرانسه را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد.
پری صابری پس از پایان دورهٔ متوسطه برای ادامهٔ تحصیل در رشته سینما و تئاتر به پاریس رفت. در دوران دانشجویی فیلم کوتاهی دربارهٔ یکی از رباعیات خیام ساخت که به عنوان بهترین فیلم دانشجویی ۱۹۵۴ در فرانسه برگزیده شد. پس از آن، در سال های ۱۹۵۵–۸ در مکتب تانیا بالاشوا تئاتر آموخت و پس از مدتی که برای مطالعه در اسپانیا به سر بُرد در ۱۳۲۴ به ایران بازگشت.
صابری در بازگشت به ایران گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد. هم چنین در سال های ۱۳۴۷–۵۷ مدیر فعالیت های فوق برنامه دانشگاه تهران بود و تالار مولوی را در تهران تأسیس کرد. او نمایشنامه کرگدن اوژن یونسکو را دو مرتبه (پس از ترجمه جلال آل احمد) به پارسی ترجمه کرد و حمید سمندریان در ۱۳۵۰ آن را در دانشگاه تهران بر صحنه برد. این نمایشنامه را بعدها احمد کامیابی مسک با نام «کرگدن ها» ترجمه و چاپ کرد.

پری صابری کارگردان تئاتر، نمایش نامه نویس و رمان نویسِ ایرانی.
• «پری صابری هستم، زاده آب و خاک ایران. حرفه‎ام تئاتر، نویسندگی و گردش در باغ هنر است. تئاتر دلبستگی من است. جایگاه شناخت آدمی است. خودشناسی است. نمایش بزک نشدهٔ تقواها و شرارت‎هاست. ادراک حس بلوغ و آزادی است. غوغای زندگی است! کجا می‎توان دلپذیرتر از تئاتر به آگاهی رسید، به پناهگاهی علیه دلمردگی! کجا انسان ها می‎توانند در لحظه‎ای که تنها به لبان یک نفر چشم دوخته‎اند و با حسی مشترک به تصّرف درآمده‎اند و ربوده شده اند، این چنین به برادری یکدیگر واقف شوند. آن دیگری که خود من است و رنج می برد و لذّت می برد و تار پودم را با همدردی به ارتعاش در می آورد. بازیگری که تقوا و شرارت را هم قدرت سیم های لخت فشار قوی، هرروز تجربه و زندگی می کند و زیبایی و زشتی را دراقتدار کاملشان با قدرتی همطراز، به تماشاگران منتقل می کند. کجا می توان پنداشت تقوائی والاتر موجود است؟ درکجا، ”یگانگی” معنی بیشتری پیدا می کند؟»