بهمن نامور مطلق (۱۳۴۱ /۱۹۶۲م) نشانه شناس ایرانی، دانشیار گروه فرانسه دانشگاه شهیدبهشتی و معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
• «پیرامتن ها آستانه ورود به متن کتاب است، به طوری که خواننده را به مطالعه کتاب دعوت می کند اما متاسفانه فرهنگ ایران فرهنگی متن محور است... طرح روی جلد، فهرست نگاری و مضمون کتاب جزو پیرامتن ها محسوب می شوند و آستانه ورود به کتاب به شمار می آیند. .. خواننده در ابتدا با متن کتاب در ارتباط مستقیم نیست بلکه پیرامتن ها هستند که او را تشویق به مطالعه کتاب می کنند و به خواننده آگاهی می بخشند. متاسفانه فرهنگ ما توجه کمی به پیرامتن داشته است و بیشتر سرمایه خود را بر متن ها مبذول کرده است.»• «شهر در معنای ایرانی-اسلامی دارای ویژگیهای خاص خود است. نه فقط زیبایی شناسی و کارکرد ویژه خود را دارد بلکه در مسائل دیگر همچون چگونگی تعامل با طبیعت نیز دارای نگرش مخصوصی است. طبیعت در این شهر و در این معماری حضور دارد بادگیرها، سردابها، اورسیها، آفتاب نشینها، … شهر ایرانی-اسلامی یک مسجد یک معبد بزرگ است مملو از معنویت، امنیت و عشق. شهر در این معنا محل دیدن، بوئیدن، نفس کشیدن، لذت بردن، زندگی کردن، گفتگو کردن، اجتماع کردن و متعالی شدن است.»• «بیشتر شهرها همچون یک دیگری هولناک تصور شده، آلوده و از هم گسیخته است. بی دلیل نیست که هنرها به همراه انسان معاصر به محض اینکه فرصتی پیش می آید از شهر می گریزند. روابط انسانی بیش از پیش گسسته و همسایه ها گاهی بیگانه تر از مریخیها شده اند. »
• «پیرامتن ها آستانه ورود به متن کتاب است، به طوری که خواننده را به مطالعه کتاب دعوت می کند اما متاسفانه فرهنگ ایران فرهنگی متن محور است... طرح روی جلد، فهرست نگاری و مضمون کتاب جزو پیرامتن ها محسوب می شوند و آستانه ورود به کتاب به شمار می آیند. .. خواننده در ابتدا با متن کتاب در ارتباط مستقیم نیست بلکه پیرامتن ها هستند که او را تشویق به مطالعه کتاب می کنند و به خواننده آگاهی می بخشند. متاسفانه فرهنگ ما توجه کمی به پیرامتن داشته است و بیشتر سرمایه خود را بر متن ها مبذول کرده است.»• «شهر در معنای ایرانی-اسلامی دارای ویژگیهای خاص خود است. نه فقط زیبایی شناسی و کارکرد ویژه خود را دارد بلکه در مسائل دیگر همچون چگونگی تعامل با طبیعت نیز دارای نگرش مخصوصی است. طبیعت در این شهر و در این معماری حضور دارد بادگیرها، سردابها، اورسیها، آفتاب نشینها، … شهر ایرانی-اسلامی یک مسجد یک معبد بزرگ است مملو از معنویت، امنیت و عشق. شهر در این معنا محل دیدن، بوئیدن، نفس کشیدن، لذت بردن، زندگی کردن، گفتگو کردن، اجتماع کردن و متعالی شدن است.»• «بیشتر شهرها همچون یک دیگری هولناک تصور شده، آلوده و از هم گسیخته است. بی دلیل نیست که هنرها به همراه انسان معاصر به محض اینکه فرصتی پیش می آید از شهر می گریزند. روابط انسانی بیش از پیش گسسته و همسایه ها گاهی بیگانه تر از مریخیها شده اند. »
wikiquote: بهمن_نامور_مطلق