بهناز علی پور گسکری

بهناز علی پور گسکری (زادهٔ ۲۸ شهریور ۱۳۴۷ در رودسر) داستان نویس، منتقد ادبی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر ایرانی است.وی از نویسندگان زن صاحب سبک در داستان نویسی معاصر ایران است. زبان و تکنیک های روایی در داستان های کوتاه و رمان های او از درخشش بیشتری برخوردار است.برخی از داستان های کوتاه او به زبان های انگلیسی و ترکی ترجمه شده اند. او دو مجموعه داستان کوتاه، دو رمان، دو کتاب پژوهشی در حوزهٔ مطالعات ادبی و تحلیل آثار داستانی ایرانی، یک اقتباس ادبی، و بیش از صد مقاله اعم از علمی-پژوهشی، ترویجی، مروری و… در کارنامهٔ ادبی خود دارد.بهناز علی پور گسکری، به علاوه، به آموزش نویسندگی خلاق در دانشگاه و آموزشگاه های گوناگون پرداخته و داوری برخی مسابقات ادبی در داخل و خارج از ایران را برعهده داشته است.او با نویسندگانی همچون شهریار مندنی پور، حسین آبکنار و صفدر تقی زاده، و همچنین جعفر شعار کار کرده است.علی پور گسکری داستان نویسی را از سال ۱۳۷۴ شروع کرد.
هشتاد سال داستان کوتاه ایرانی
دهه ی هشتاد داستان کوتاه ایرانی
جام جم:با بهناز علی پور گسکری به بهانه ی چاپ مجموعه داستانِ بماند
ایسنا:بهناز علی پور گسکری رمان نوجوان منتشر کرد
مهرنیوز:علی پور: نویسنده «رنگ لثه ببر» با مهندسی داستان آشناست
علی پور: داستان نویسی دغدغه ی نخست من
ایران آنلاین:گفت وگو با بهناز علی پور گسکری، نویسنده و منتقد «جا ماندیم» وامدار تاریخ است
فارس:«بهناز علی پور گسکری» یک مجموعه داستان و یک رمان منتشر می کند
مجموعه داستان اول او با عنوان بگذریم… توسط نشر چشمه در ۱۳۸۳ منتشر شد و برندهٔ نخست جایزهٔ ادبی مهرگان ادب (پکا) گردید و به عنوان بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۳ جایزهٔ ادبی یلدا، و پروین اعتصامی را دریافت کرد و ازجمله سه نامزد نهایی جایزهٔ گلشیری بود.مجموعه داستان دوم او با عنوان بماند… توسط نشر چشمه در ۱۳۸۸ منتشر شد. این مجموعه از نامزدهای نهایی جایزهٔ گلشیری و غنی پور بود و جایزهٔ بهترین مجموعه داستان مهرگان ادب را برای بار دوم دریافت کرد.راز کیمیا و افسانهٔ مهر و ماه رمان نوجوان این نویسنده در ۱۳۸۹ توسط نشر ویدا منتشر گردید و ازجمله کاندیدای جوایز لاک پشت پرنده و شورای کتاب کودک بود.هشت بهشت اقتباس ادبی از منظومهٔ هشت بهشت امیرخسرو دهلوی است که در قالب داستان نوجوان در سال ۱۳۹۰ توسط نشر پارسه منتشر شد.زن در رمان فارسی از انقلاب مشروطه تا انقلاب ۵۷ یک کار پژوهشی است که به تحلیل نقش زنان در رمان های ایرانی می پردازد.معرفی و بررسی آثار داستانی و نمایشی از ۱۳۰۰ تا ۱۳۱۰ اثر پژوهشی مفصلی است که به معرفی، بررسی و تحلیل کلیهٔ آثار داستانی و نمایشیِ این دوره پرداخته است.جا ماندیم… رمان بزرگسال این نویسنده در ۱۳۹۴ توسط نشر چشمه به بازار کتاب راه یافت.

بهناز علی پور گسکری(زادهٔ ۲۸ شهریور ۱۳۴۷ در رودسر-گیلان) داستان نویس، منتقد ادبی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر ایرانی است. وی از نویسندگان زن صاحب سبک در داستان نویسی معاصر ایران است. زبان و تکنیک های روایی در داستان های کوتاه و رمانهای او درخشش بیشتری برخوردار است. برخی از داستان های کوتاه او به زبان انگلیسی و ترکی ترجمه شده اند. او دو مجموعه داستان کوتاه، دو رمان، دو کتاب پژوهشی در حوزه مطالعات ادبی و تحلیل آثار داستانی ایرانی، یک اقتباس ادبی و بیش از صد مقاله اعم از علمی-پژوهشی، ترویجی، مروری و … در کارنامه ادبی خود دارد. بهناز علی پور گسکری به علاوه به آموزش نویسندگی خلاق در دانشگاه و آموزشگاه های گوناگون پرداخته و داوری برخی مسابقات ادبی در داخل و خارج از ایران را برعهده داشته است. او با نویسندگانی همچون شهریار مندنی پور، حسین آبکنار و صفدرتقی زاده، جعفر شعار کار کرده است. علی پور گسکری داستان نویسی را از سال ۱۳۷۴ شروع کرد.

بهناز علیپور گسکری (زادهٔ ۲۸ شهریور ۱۳۴۷ در رودسر) داستان نویس، منتقد ادبی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر ایرانی است.
• «" لعنت " پرکاربردترین کلمه پدر بود. این کلمه چند خاصیت حیاتی داشت اول اینکه مثل درزگاهی بود تا بخار جمع شده درونِ سرت را از دهان بیرون بدهی؛ دشنامی مخفی و بی دردسر بود که می شد با احتیاط کم تری به کارش ببری در لحظه هایی که هیچ کار دیگری از تو برنمی آمد. خلاصه، لعنت چون لایهٔ چسبناکِ ضد دردی به کمر زندگی هامان چسبیده بود و درمانی موقتی بود.»