حسن بنی عامری

حسن بنی عامری (زاده ۱۳۴۶ شیراز) نویسندهٔ ایرانی است، که فعالیت خود را از سال ۱۳۷۴ آغاز کرد.
۱۳۷۴ - اینجا مجنون است به گوشم.
۱۳۷۶ - گنجشک ها بهشت را می فهمند.
۱۳۸۰ - بابای آهوی من باش.
۱۳۸۳ - نفس نکش بخند بگو سلام.
۱۳۸۴ - آهسته وحشی می شوم
۱۳۸۶ - فرشته ها بوی پرتقال می دهند.

حسن بنی عامری (۱۳۴۶) نویسندهٔ ایرانی.
• «می خواستم بگویم «مخاطب ها آن قدر به ما و کتاب هامان بی اعتماد شده اند که همه مان در یک پروسه خواسته و ناخواسته داریم داستان هامان را فقط برای مخاطب خاص خاص خاص یعنی برای خودمان می نویسیم. گواه ادعایم، تیراژهای اکنون کتاب هامان است.»• «عده ای از نویسندگان می گویند باید سنت شکنی کرد و عده ای از منتقدان می گویند سنت شکن نداریم یا اصلاً الان وقت سنت شکنی نیست، بدون اینکه بدانند سنت چیست و شکستن چیست.»• «با گفتن نیست و نداریم فقط اعتماد به نفس ها را از بین برده ایم و رفع تکلیف کرده ایم. در یک اثر حتی اگر یک رگه طلا وجود داشته باشد کافی است که فریادش کنیم تا بعد نویسنده اش یا دیگری یا همه مان با هم به معدنش برسیم.»• «بحران اصلی خاندان داستان نویسان ایرانی بحران تألیف و خودباوری نویسنده است. راه حلی اگر پیداشدنی باشد و گفتنی فقط باید حول همین محور بچرخد. با سمینارهای فرمایشی یک روزه و آدم های تکراری و حرف های مایوسانه همیشگی دردی از ادبیات مان دوا نمی شود. هر نفر ربع ساعت وقت دارد حرفی یا نقدی اگر دارد بزند. در این زمان کم چه می شود از بحران های ادبیات یک مملکت گفت یا حتی از یک کتاب با تمام حسن ها و عیب هاش؟ سفرهای خارجی شخصی دولتی و خصوصی نویسندگان هم کارساز نبوده است. نویسندگان حمایت شونده اغلب رفته اند آنجا خودشان و ارگان شان را تبلیغ کرده اند و طیف مقابل را عامل بازدارنده ادبیات دانسته اند. بیشترشان هم دم از رشد داستان کوتاه در ایران زده اند و مرگ رمان را اعلام کرده اند و وقتی آمده اند ایران مصاحبه کرده اند با اقتدار تمام اعتراف کرده اند که داستان های ایرانی را نمی خوانند. من نمی دانم پس این اظهارنظرها از کجا می آید؟»