پیمان هوشمندزاده

پیمان هوشمندزاده (۱۳۴۸ تهران) نویسنده و عکاس ایرانی است. او چند کتاب نوشته است و در زمینه عکاسی برنده جایزه های گوناگون شده و نمایشگاه های گروهی و انفرادی بسیاری در تهران، بلژیک، دانمارک، یونان، لبنان، برلین، استرالیا، گرجستان، کویت، نیویورک و پاریس برگزار کرده است.هوشمندزاده دانش آموخته عکاسی از دانشگاه آزاد اسلامی است. او کار خود به عنوان عکاس را ابتدا با نشریات و آژانس های عکس شروع کرد و بعد از مدتی با همراهی جواد منتظری و امید صالحی آژانس عکس 135Photos را تأسیس کرد. مجموعه قهوه خانه های گمرک و دست ها و کمربندها از معروفترین آثار او محسوب می شوند.
روی خط چشم، مجموعه داستان، نشر چشمه ۱۳۹۶
لذتی که حرفش بود، شش تک نگاری دربارهٔ دیدن و زیستن، نشر چشمه، چاپ دوم ۱۳۹۴، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۲۲۹-۵۷۲-۹
۱، مجموعه عکس، نشر نظر.
اهل اسب، مجموعه عکس، نشر نظر.
شاخ، مجموعه داستان پیوسته، نشر چشمه، ۱۳۸۸
ها کردن، مجموعه داستان، نشر چشمه، ۱۳۸۶
۱۰۰، مجموعه عکس، نشر ماهریز
حذف به قرینه مستی نوشته های کوتاه (۱۰۰ نسخه دست نویس)، تهران ۱۳۸۳
وقت گل نی، مجموعه داستان، نشر آرویج، ۱۳۸۰
دو تا نقطه، مجموعه داستان، نشر آرویج، ۱۳۷۹

از مجموعه ی «سبیل»
از مجموعه ی «خشک»
(تهران، ۱۳۴۸)
نویسنده و عکاس ایرانی. دانش آموخته ی عکاسی از دانشگاه آزاد است و در این سال هادر هر دو حوزه ی ادبیات و عکاسی فعالیت داشته است. ها کردن مجموعه داستان پیوسته ای بود که نام او را در عرصه ی ادبیات مطرح کرد. گرچه هوشمندزاده پیش از آن سه مجموعه ی دیگر هم منتشر کرده بود. اثر بعدی اش شاخ، مجموعه داستان پیوسته ای است با دو شخصیت اصلی که در جبهه ی جنگ ایران و عراق حضور دارند. در این اثر خبری از صحنه ی نبرد نیست و آن چه روایت می شود روزمرگی های دو سرباز است که در منطقه ای بایر، منتظر پایان دوران سربازی هستند. مجوز این کتاب بعد از چاپ دوم لغو شد. هوشمندزاده مجموعه ای از شش جستار با محوریت عکاسی را نیز با عنوان لذتی که حرفش بود منتشر کرده است. همچنین، روی خط چشم تازه ترین مجموعه داستان اوست.
عکس های هوشمندزاده عمدتاً مضامین اجتماعی دارند و البته همیشه مملو از اشاراتی طنزآمیز به وضعیت ایران معاصر هستند. از جمله مجموعه ی خشک که در گالری ای جی به نمایش درآمد، یا مجموعه ی سبیل. هوشمندزاده جوایز معتبری درزمینه ی عکاسی کسب کرده است.

پیمان هوشمندزاده (۱۳۴۸ تهران-) نویسنده و عکاس ایرانی است.
• «ما با خیال زنده ایم. به همین دل خوش کُنک های ساده، به همین گریزهای کوچک خوشبختی. واقعیت همان خط صاف تکراری همیشگی ست که فقط راه برگشت ندارد و با همین برگ برنده یک عمر مشغول مان می کند. اما خیال، پرواز است. ما با خیال جهان را وسیع می کنیم. جهان را قابل تحمل می کنیم.»