پروژه تاریخ شفاهی ایران

پروژهٔ تاریخ شفاهی ایران نام برنامه ای برای مصاحبه با عده ای از ایرانیانی است که در تاریخ معاصر نقشی داشته اند. این برنامه به ابتکار حبیب لاجوردی در دانشگاه هاروارد انجام گرفت. مصاحبه ها عمدتاً توسط لاجوردی و دیگر همکاران او انجام شده است. در مجموع با ۱۳۴ نفر مصاحبه شده است.
بنیاد فورد ۵۰۰۰۰ دلار
شرکت های خصوصی و ایرانیان مقیم آمریکا و اروپا ۴۰۰۰۰۰ دلار
سازمان موقوفه ملی برای علوم انسانی ۳۰۰۰۰۰ دلار
حبیب لاجوردی بنیانگذار تاریخ شفاهی ایران است. او برای اولین بار مقوله تاریخ نگاری شفاهی را به جامعه تاریخ نگاران ایرانی معرفی کرد.در سال ۱۳۵۹به پیشنهاد یکی از اساتید دانشگاه هاروارد اقدام به نوشتن طرح اولیه پروژه تاریخ شفاهی ایران می نماید که در شهریور ۱۳۶۰ این طرح به صورت اجرایی در مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه هاروارد آغاز به کار می نماید.
هدف این طرح جمع آوری و نگهداری خاطرات افرادی بود که در رویدادهای سیاسی و تصمیمات مهم ایران نقش داشتند و هدف اصلی کار تاریخ سیاسی قرار گرفت زیرا که طرح با محدودیت مالی مواجه بود.هزینه مالی این طرح که طی ۱۴ سال انجام پذیرفت در حدود ۷۵۰۰۰۰ دلار آمریکا بود که توسط گروه های زیر انجام گرفت:
برای جلب اطمینان افرادی که مصاحبه می شدند پیش از آغاز مصاحبهٔ اولیه، یک توافق نامهٔ رسمی بین راوی و دانشگاه هاروارد به امضا می رسید. راوی در این توافق نامه رسماً اعلام می داشت که زمان دسترسی به متن مصاحبه برای پژوهشگران و عامه چه زمانی باشد.

پروژهٔ تاریخ شفاهی ایران نام برنامه ای برای مصاحبه با عده ای از ایرانیانی است که در تاریخ معاصر نقشی داشته اند.
• «در مورد ایران پیشنهاد اجرای اولین پروژه تاریخ شفاهی توسط دانشگاه هاروارد بر اساس مدل تاریخ شفاهی انقلاب روسیه انجام شد، زیرا مشابهت هایی از این جهت بین دو انقلاب وجود داشت به طور مثال هر دو انقلاب به مهاجرت مقامات رده اول انجامیده بود. شروع کار تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد با مدیریت حبیب لاجوردی سال ۱۹۸۱ شروع شد. بودجه طرح که به عنوان طرحی که بعدی (Research tool) را تقویت می کند به حساب می آمد توسط بنیاد فورد، کمک های ایرانی ها و دانشگاه هاروارد تأمین شد. هدف پروژه نیز استفاده از فرصت منحصر به فرد وجود مقامات ارشد رژیم پهلوی در خارج برای جمع آوری خاطرات بود.»علی اصغر سعیدی، ۱۳۹۰ -> ابزار مطالعات