( بالکنایة ) بالکنایة. [ بِل ْ ک ِ ی َ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + ال + کنایه ) باگوشه. گوشه دار. کنایةً. تلویحاً. و رجوع به کنایه شود.
بالکنایه
لغت نامه دهخدا
بالکنایة. [ بِل ْ ک ِ ی َ ] (ع ق مرکب ) (از: ب + ال + کنایه ) باگوشه . گوشه دار. کنایةً. تلویحاً. و رجوع به کنایه شود.
کلمات دیگر: