اتاقی که چهار در معمولا بسوی حیاط یا باغچه و باغ داشته باشد ٠ یا کنایه از عناصر چهار گانه است ٠
چهاردری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چهاردری. [ چ َ / چ ِ دَ ] ( ص نسبی ) اتاقی که چهار در معمولاً به سوی حیاط یا باغچه و باغ داشته باشد. اتاقی که در ضلع مشرف به حیاط آن چهار در نصب شده باشد. اتاقی که از آن چهار در به جانب حیاط گشوده شود. || ( اِ مرکب ) کنایه از دنیاست. || کنایه از عناصر چهارگانه است. رجوع به چاردری شود.
دانشنامه عمومی
چهاردری (چهارطاق). چهاردری (چهار طاق) مربوط به دوره صفوی است و در ندوشن، مجاور بقعه شیخ علی خاموش واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۱۲۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
فهرست آثار ملی ایران
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
فهرست آثار ملی ایران
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
wiki: چهاردری (چهارطاق)
کلمات دیگر: