کلمه جو
صفحه اصلی

بالنگستان

لغت نامه دهخدا

بالنگستان. [ ل َ گ ِ ] ( اِخ ) قریه ای است پنج فرسنگی میانه جنوب و مغرب کاکی. ( از فارسنامه ناصری ). دهی است از دهستان لاوربکان بخش خورموج شهرستان بوشهر که در 54 هزارگزی جنوب باختری خورموج در دامنه باختری کوه مند کنار شوسه سابق بوشهر کنگان در ساحل دریا واقع است. ناحیه ایست کوهستانی و گرمسیرمرطوب و دارای 145 تن سکنه ، آب آنجا از چاه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و خرما و شغل مردمش زراعت و ماهیگیری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

دانشنامه عمومی

بالنگستان اشاره به موارد زیر است:
بالنگستان (دشتی)
بالنگستان (منطقه)


کلمات دیگر: