پناه جان

تقیه باشد

پناه جان. [ پ َ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تقیه باشد. ( حاشیه مثنوی چ علاءالدوله ) :
گفت ترسایان پناه جان کنند
دین خود رااز ملک پنهان کنند.