( صفت ) کم گوی کم سخن .
پنبه دهان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پنبه دهان.[ پَم ْ ب َ / ب ِ دَ ] ( ص مرکب ) پنبه دهن :
پنبه دهانی به زمان دراز
با همه کس گرم سر و سوزساز.
پنبه دهانی به زمان دراز
با همه کس گرم سر و سوزساز.
امیرخسرو ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: