تخویل. [ ت َخ ْ ] ( ع مص ) پادشاه گردانیدن. ( زوزنی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). || خداوند چیزی گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ) ( از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). دادن و ملک گردانیدن خداوند برای کسی مال را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): خوّله ُ اللّه ُ مالاً؛ اعطاه ُ ایاه ُ متفضلاً و مَلَّکه ُ ایاه ُ. ( اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
تخویل
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: