وریه

فرهنگ فارسی

مصغر رئه یعنی شش کوچک

لغت نامه دهخدا

( وریة ) وریة. [ وَ ی َ ] ( ع اِ ) فروزینه آتش از لته و هیزم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آنچه آتش بدان افروخته گردد از لته و هیزم. ( از اقرب الموارد ).

وریة. [ وَ ری ی َ ] ( ع ص ) مؤنث وری ؛ یعنی فربه. ( ناظم الاطباء ).

وریة. [ وُ رَی ْ ی َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر رئه یعنی شش کوچک. ( ناظم الاطباء ).

وریة. [ وَ ری ی َ ] (ع ص ) مؤنث وری ؛ یعنی فربه . (ناظم الاطباء).

وریة. [ وَ ی َ ] (ع اِ) فروزینه ٔ آتش از لته و هیزم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنچه آتش بدان افروخته گردد از لته و هیزم . (از اقرب الموارد).

وریة. [ وُ رَی ْ ی َ ] (ع اِ مصغر) مصغر رئه یعنی شش کوچک . (ناظم الاطباء).

کلمات دیگر: