توفنده

فرهنگ فارسی

از توفیدن غرنده و غوغا کننده

توفنده. [ ف َ دَ / دِ ] ( نف ) از توفیدن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). غرنده و غوغاکننده. رجوع به توفیدن و توفندگی شود.

غرنده.

توفنده اش
پر خروش، خروشان، غوغا کننده

توفنده:پرخروش، خروشان، غوغا کننده

خروشندگی، عصبانیت، شورش کننده، غوغا

غوغا

پرخروش

غرنده شورشگر

غوغا کننده

پر خروش ، خروشان ، غوغا کننده

خروشان

حیران کننده _ تعجب اور

توفنده:خروشان ، پرسروصدا

معنی توفنده = توفنده

پر خروش ، غوغا کننده

توفنده :تعجب آور ، پر سروصدا ، پر خروش

طوفان خودش ریشه پارسی دارد و توفنده یعنی پرخروش

این را در جواب به اوزرای خنگ گفتم

کلمات دیگر: