( آشناه ) ( صفت ) ۱ - شناخته شناسنده مقابل بیگانه غریب نا آشنا . ۲- خویش قریب نزدیک . ۳- دوست یار . ۴ - موافق سازگار . ۵ - معرف معدل مزکی . ۶ - مطلع بامری عارف از کاری : آب آشنا .
شنا سباحت
شنا سباحت
اشناه
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( آشناه ) ( ~. ) ( اِ. ) شنا، آشنا.
لغت نامه دهخدا
( آشناه ) آشناه. [ ش ْ / ش ِ ] ( اِ ) شناه. آشنا. شنا. سباحت :
بزرگان بدانش بیابند راه
ز دریا گذر نیست بی آشناه.
همانگه برآمد ز دریای آب
بدستش همی کرد و پای آشناه
بیامد بجائی که بد پایگاه.
بدیگر ز دشمن همی جست راه.
اشناه. [ اَ ] ( اِ ) شنا. اشنا. اشناو. آشنا. اشناب :
از بحر ثنای تو به شکر نعم تو
ساحل نخُوهم یافت به زورق نه به اشناه.
بزرگان بدانش بیابند راه
ز دریا گذر نیست بی آشناه.
فردوسی.
چو بشنید آوازش افراسیاب همانگه برآمد ز دریای آب
بدستش همی کرد و پای آشناه
بیامد بجائی که بد پایگاه.
فردوسی.
بدست چپ و پای کرد آشناه بدیگر ز دشمن همی جست راه.
فردوسی.
اشناه. [ اَ ] ( اِ ) شنا. اشنا. اشناو. آشنا. اشناب :
از بحر ثنای تو به شکر نعم تو
ساحل نخُوهم یافت به زورق نه به اشناه.
سوزنی.
مخفف آشناه ( شناور ). لفظمذکور در سنسکریت آشنان است یعنی غسل و بدن شستن. ( فرهنگ نظام ). رجوع به شناو و آشنا و اشناو و اشناب شود.اشناه . [ اَ ] (اِ) شنا. اشنا. اشناو. آشنا. اشناب :
از بحر ثنای تو به شکر نعم تو
ساحل نخُوهم یافت به زورق نه به اشناه .
مخفف آشناه (شناور). لفظمذکور در سنسکریت آشنان است یعنی غسل و بدن شستن . (فرهنگ نظام ). رجوع به شناو و آشنا و اشناو و اشناب شود.
از بحر ثنای تو به شکر نعم تو
ساحل نخُوهم یافت به زورق نه به اشناه .
سوزنی .
مخفف آشناه (شناور). لفظمذکور در سنسکریت آشنان است یعنی غسل و بدن شستن . (فرهنگ نظام ). رجوع به شناو و آشنا و اشناو و اشناب شود.
فرهنگ عمید
شنا؛ شناوری.
( آشناه ) شنا: بزرگان به دانش بیابند راه / ز دریا گذر نیست بی آشناه (فردوسی: ۵/۳۲۶ ).
شنا، شناوری.
شنا، شناوری.
کلمات دیگر: