بوبو

( اسم ) هدهد
شانه سر و هدهد و آنرا مرغ سلیمان هم گفته اند ٠ یا در بعضی جاها زنان خواهر خود را بوبو خوانند ٠

بؤبؤ. [ ب ُءْ ب ُءْ ] ( ع اِ ) سرمه دان. ( آنندراج ) ( تاج العروس ). سرمه دان. ( ناظم الاطباء ). بعضی آنرا یؤیؤ خوانند. || اصل. ( آنندراج ): هو بؤبوءالکرم ؛ او اصل کرم است. و کذلک هو بؤبوءالمجد؛ او اصل مجد است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اصل مردم و جز او. ( مهذب الاسماء ). || مهتر زیرک. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || بدن ملخ. ( آنندراج ). || مردم چشم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || میانه چیزی. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || دانشمند. ( ناظم الاطباء ).

---

بوبو. ( اِ ) شانه سر و هدهدو آنرا مرغ سلیمان هم گفته اند. ( برهان ). هدهد. ( اوبهی ) ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). بوبک :
فرق سر او باد به ده شاخ چو بوبو.رجوع به پوپک شود. || در بعضی جاها، زنان ، خواهر خود را بوبو خوانند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِ صوت ) صدای شانه بسر :
وصال بلبل با گل هنوز نابوده
بخیره شور برآورده شانه سر بوبو.رجوع به پوپک شود.

= هدهد